Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy.

12 MAJA 2021

Środa

Środa szóstego tygodnia okresu Wielkanocnego

Czytania: (Dz 17,15.22-18,1); (Ps 148,1-2.11-14); Aklamacja (J 14,16); (J 16,12-15);



Cały czas krążymy wokół nauczania Jezusa o Duchu Świętym, który już wkrótce zostanie dany apostołom. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek słyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe.

Prawdy, które przekazuje Jezus, będą mogły zostać przyjęte, zrozumiane i zaakceptowane przez uczniów dopiero za sprawą Ducha Świętego. Duch Święty, jest Duchem Prawdy, bo prowadzi do poznania całej prawdy. Będzie tym, który sprawi, że prawda o Jezusie nie będzie umniejszana ani nic nie zostanie pominięte.

Nie zostanie też nic wykrzywione ani zastąpione jakimiś innymi prawdami. Ale Duch Święty będzie tym, który okaże tę PRAWDĘ w całej pełni. Duch Święty jest Tym, który ujawni rzeczy przyszłe, to znaczy uczyni zrozumiałymi nadchodzące wydarzenia. Uczniowie zrozumieją w pełni cel oraz skutki śmierci Jezusa Chrystusa - jako podstawę dla zbawienia wszystkich, którzy wierzą. W końcu Duch Święty jest Tym, który otoczy Chwałą Syna Bożego.

On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. Co to oznacza? Otoczy Chwałą, czyli uwielbi, odzieje w majestat. Jezusa nie będzie już na ziemi, ale ludzie zostaną przekonani przez Ducha Świętego, że Jezus Chrystus był jedynym i prawdziwym Mesjaszem Bożym i Synem Bożym. Jakie z tego tekstu płyną wnioski dla nas? Duch Święty jest ważny. Jezus daje Go nam, by prowadził nas do prawdy, by objawiał nam prawdę. O Bogu, o Jezusie, o nas samych... Chodzi więc o to, byśmy chcieli i umieli z Nim współpracować.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz.

Obraz
Poniedziałek Wspomnienie św. Bonawentury, biskupa i doktora Kościoła   Dzisiejsze czytania: Wj 1,8-14.22; Ps 124,1-8; Mt 10,40; Mt 10,34-11,1 (Mt 10,34-11,1) Jezus powiedział do swoich apostołów: Nie sądźcie, że przyszedłem pokój przynieść na ziemię. Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz. Bo przyszedłem poróżnić syna z jego ojcem, córkę z matką, synową z teściową; i będą nieprzyjaciółmi człowieka jego domownicy. Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. Kto nie bierze swego krzyża, a idzie za Mną, nie jest Mnie godzien. Kto chce znaleźć swe życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je. Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. Kto przyjmuje proroka, jako proroka, nagrodę proroka otrzyma. Kto przyjmuje sprawiedliwego, jako sprawiedliwego, nagrodę sprawiedliwego otrzyma. Kto poda kubek św...
Czytaj więcej

Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie.

Sobota Wspomnienie bł. Jolanty, zakonnicy   Dzisiejsze czytania: 2 Kor 5,14-21; Ps 103,1-4.8-9.11-12; Ps 119,36a.29b; Mt 5,33-37 (Mt 5,33-37) Jezus powiedział do swoich uczniów: Słyszeliście, że powiedziano przodkom: "Nie będziesz fałszywie przysięgał, lecz dotrzymasz Panu swej przysięgi". A Ja wam powiadam: Wcale nie przysięgajcie, ani na niebo, bo jest tronem Bożym; ani na ziemię, bo jest podnóżkiem stóp Jego; ani na Jerozolimę, bo jest miastem wielkiego Króla. Ani na swoją głowę nie przysięgaj, bo nie możesz nawet jednego włosa uczynić białym albo czarnym. Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie. A co nadto jest, od Złego pochodzi. Jezus zatrzymuje się na przykazaniu ósmym...mało tego rozszerza je. Przykazanie mówi by nie przysięgać fałszywie...by nie dawać fałszywego świadectwa...Ale to mało by być uczniem Chrystusa...Jezus rozszerza przykazanie mówiąc:  Wcale nie przysięgajcie... Jest jeszcze jedno pouczenie...i myślę, że na nim warto się zatrzym...
Czytaj więcej

Dwaj uczniowie Jezusa byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy.

Środa w oktawie Wielkanocy Dzisiejsze czytania: Dz 3,1-10; Ps 105,1-4.8-9; Ps 118,24; Łk 24,13-35 (Łk 24,13-35) W pierwszy dzień tygodnia dwaj uczniowie Jezusa byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy. Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. Lecz oczy ich były niejako na uwięzi, tak że Go nie poznali. On zaś ich zapytał: Cóż to za rozmowy prowadzicie z sobą w drodze? Zatrzymali się smutni. A jeden z nich, imieniem Kleofas, odpowiedział Mu: Ty jesteś chyba jedynym z przebywających w Jerozolimie, który nie wie, co się tam w tych dniach stało. Zapytał ich: Cóż takiego? Odpowiedzieli Mu: To, co się stało z Jezusem Nazarejczykiem, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie wobec Boga i całego ludu; jak arcykapłani i nasi przywódcy wydali Go na śmierć i ukrzyżowali. A myśmy się spodziewali, że On właśnie miał wyzwolić Izraela. Tak, a...
Czytaj więcej