Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża.

13 KWIETNIA 2021

Wtorek

Wtorek drugiego tygodnia okresu Wielkanocnego

Czytania: (Dz 4,32-37); (Ps 93,1.2-5); Aklamacja (J 3,15); (J 3,7b-15);

Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, 

lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. 

Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha 

To kluczowe zdanie dzisiejszej Ewangelii....Jezus mówił Nikodemowi o powtórnym narodzeniu się.

Nikodem nie rozumie...Jezus wyjaśnia zatem, że narodzić się powtórnie...to narodzić się z Ducha...

Wiatr, o którym mówi Jezus to Duch Święty...każdy kto narodzi się w Duchu, będzie jak ten wiatr.

Nie będzie podążać już własnymi ścieżkami, utartymi szlakami...ale da się prowadzić Duchowi, który będzie prowadził tak, że nic nie będzie do końca pewne...Oczywiście chodzi o taką pozytywną niepewność, która zawsze kończy się pozytywnym zaskoczeniem. Taka właśnie jest żywa...autentycznie przeżywana wiara.

Wiara wprowadza nas w nowość życia. Z jednej strony to fascynuje, z drugiej zaś przeraża, bo może zaprowadzić tam, gdzie nie chcemy. Ten lęk zasadniczo blokuje nas przed przyjęciem Ducha Świętego i prawdziwym uwierzeniem, czyli zawierzeniem Bogu, pójściem w wierze „na całego”. Niesie ono w sobie realne niebezpieczeństwa idące jakby z przeciwnych stron.

Bardzo ważny dla nas jest dalszy ciąg dialogu. Na pytanie Nikodema: Jakżeż to się może stać?  Pan Jezus odpowiada mu swoistą pretensją: Ty jesteś nauczycielem Izraela, a tego nie wiesz? Jesteśmy uczniami przez lata wychowanymi w Kościele i stąd wynika, że musimy pewne rzeczy wiedzieć. I w pewnym sensie wiemy, ale czy nasza wiedza jest tą właściwą wiedzą? W naszej kulturze zazwyczaj wiedza to intelektualna znajomość pewnych zagadnień. I w tym wymiarze wiemy wiele, ale biblijna wiedza oznacza doświadczenie egzystencjalne, znajomość osobistą, znajomość przez praktykę. Znać prawdziwie Prawo Boże oznacza jednocześnie żyć Nim. Często, więc nasza wiedza jest teorią...a autentyczna, żywa wiara jest praktyką, która wynika z doświadczenia...w tym kontekście warto przytoczyć pewną myśl:

Największą porażką dla ewangelizatora jest usłyszeć: "Wiem." Kiedy Ty mówisz komuś..."Bóg Cię kocha!

Jezus przyszedł na ziemię zbawić Cię, umarł za Twoje grzechy". Ktoś odpowiada Ci: "Wiem o tym."

No właśnie...wiesz...i co z tą wiedzą robisz? Czy jest to tylko pusta formułka jak "2+2=4" czy "woda wrze w temperaturze 100 stopni Celsjusza". Może to pytanie Nikodema było więc mechanizmem obronnym...

Wolał powiedzieć "nie wiem"..."Panie wyjaśnij jak się to stanie"...zamiast powiedzieć "Ja to wszystko wiem"

i usłyszeć jeszcze mocniejszy zarzut "skoro o tym wiesz to dlaczego nie wprowadzasz tej wiedzy w czyn?"

Spójrzmy jednak dalej.... I nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił - Syna Człowieczego. A jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. Tu Jezus zapowiada swoją mękę.

Potrzeba by wywyższono Syna Człowieczego....tak jak węża na pustyni...

Pamiętamy z Księgi Wyjścia...Każdy, kto spojrzał na miedzianego węża, pozostawał przy życiu.

Podkreślę pozostawał przy życiu  . Nie uniknął ukąszenia przez węże, ale nie umierał na skutek ukąszenia.

Zatem...Każdy kto wierzy w Jezusa, będzie miał życie wieczne...czyli: doświadczy pewnie jeszcze nie raz grzechu, ale już nie umrze...Bo Jezus umarł za niego...Dlatego będzie miał życie wieczne.

Pamiętajmy o tym...i żyjmy tymi prawdami naszej wiary.