Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat.

25 MAJA 2020
Poniedziałek
Poniedziałek siódmego tygodnia okresu Wielkanocnego
Czytania: (Dz 19,1-8); (Ps 68,2-7); Aklamacja (Kol 3,1); (J 16,29-33);



Jam zwyciężył świat - mówi dziś do nas Jezus...
zwyciężył wszystko to, co ze światem związane.
A nas często przeraża to, co świat nam dziś oferuje...
Czasami boimy się włączyć telewizor...
Bo z niebieskiego ekranu uderzają w nas niepokoje tego świata...

Ale Jezus mówi do nas: To wam powiedziałem, abyście pokój we Mnie mieli.
On mówi nam, głosi swoje prawdy: byśmy mieli pokój
Pokój w Nim...
To On jest dawcą pokoju...prawdziwego pokoju...
Takiego, który pokonuje wszystkie niepokoje...niepokoje, które może nam zaoferować świat.

Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat.
Jezus nie mówi: na świecie będzie wam dobrze...
nie oferuje sielankowego życia...
Nie gwarantuje ciągłego uznania ze strony "tego świata."

Mówi jasno i wyraźnie: Na świecie doznacie ucisku.
A my często tak łatwo załamujemy się, bo przychodzą niepowodzenia...
bo ludzi się odwracają, bo nasze otoczenie nas nie rozumie...

Dlaczego nie patrzymy na to w kontekście Słowa Bożego...
Przecież Jezus mówi otwarcie: Na świecie doznacie ucisku..

A wcześniej mówił o sobie: Oto nadchodzi godzina, a nawet już nadeszła, że się rozproszycie -
każdy w swoją stronę, a Mnie zostawicie samego.

Jezus doświadczył tego wszystkiego, czego i my doświadczamy....
Rozproszenia się przyjaciół...samotności...opuszczenia...
Ale On to wszystko zwyciężył...
On mówi:  Jam zwyciężył świat.

Dlatego pamiętajmy, że nasze doświadczenia ucisku nie powinny być powodem lęku...
Bo mamy po swojej stronie Jezusa, który mówi: miejcie odwagę.
Miejmy zatem odwagę...
Bo On zwyciężył...
zwyciężył świat...


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz.

Obraz
Poniedziałek Wspomnienie św. Bonawentury, biskupa i doktora Kościoła   Dzisiejsze czytania: Wj 1,8-14.22; Ps 124,1-8; Mt 10,40; Mt 10,34-11,1 (Mt 10,34-11,1) Jezus powiedział do swoich apostołów: Nie sądźcie, że przyszedłem pokój przynieść na ziemię. Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz. Bo przyszedłem poróżnić syna z jego ojcem, córkę z matką, synową z teściową; i będą nieprzyjaciółmi człowieka jego domownicy. Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. Kto nie bierze swego krzyża, a idzie za Mną, nie jest Mnie godzien. Kto chce znaleźć swe życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je. Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. Kto przyjmuje proroka, jako proroka, nagrodę proroka otrzyma. Kto przyjmuje sprawiedliwego, jako sprawiedliwego, nagrodę sprawiedliwego otrzyma. Kto poda kubek św...
Czytaj więcej

Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie.

Sobota Wspomnienie bł. Jolanty, zakonnicy   Dzisiejsze czytania: 2 Kor 5,14-21; Ps 103,1-4.8-9.11-12; Ps 119,36a.29b; Mt 5,33-37 (Mt 5,33-37) Jezus powiedział do swoich uczniów: Słyszeliście, że powiedziano przodkom: "Nie będziesz fałszywie przysięgał, lecz dotrzymasz Panu swej przysięgi". A Ja wam powiadam: Wcale nie przysięgajcie, ani na niebo, bo jest tronem Bożym; ani na ziemię, bo jest podnóżkiem stóp Jego; ani na Jerozolimę, bo jest miastem wielkiego Króla. Ani na swoją głowę nie przysięgaj, bo nie możesz nawet jednego włosa uczynić białym albo czarnym. Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie. A co nadto jest, od Złego pochodzi. Jezus zatrzymuje się na przykazaniu ósmym...mało tego rozszerza je. Przykazanie mówi by nie przysięgać fałszywie...by nie dawać fałszywego świadectwa...Ale to mało by być uczniem Chrystusa...Jezus rozszerza przykazanie mówiąc:  Wcale nie przysięgajcie... Jest jeszcze jedno pouczenie...i myślę, że na nim warto się zatrzym...
Czytaj więcej

Dwaj uczniowie Jezusa byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy.

Środa w oktawie Wielkanocy Dzisiejsze czytania: Dz 3,1-10; Ps 105,1-4.8-9; Ps 118,24; Łk 24,13-35 (Łk 24,13-35) W pierwszy dzień tygodnia dwaj uczniowie Jezusa byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy. Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. Lecz oczy ich były niejako na uwięzi, tak że Go nie poznali. On zaś ich zapytał: Cóż to za rozmowy prowadzicie z sobą w drodze? Zatrzymali się smutni. A jeden z nich, imieniem Kleofas, odpowiedział Mu: Ty jesteś chyba jedynym z przebywających w Jerozolimie, który nie wie, co się tam w tych dniach stało. Zapytał ich: Cóż takiego? Odpowiedzieli Mu: To, co się stało z Jezusem Nazarejczykiem, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie wobec Boga i całego ludu; jak arcykapłani i nasi przywódcy wydali Go na śmierć i ukrzyżowali. A myśmy się spodziewali, że On właśnie miał wyzwolić Izraela. Tak, a...
Czytaj więcej