Niepodobna, żeby nie przyszły zgorszenia; lecz biada temu, przez którego przychodzą.

11 LISTOPADA 2019
Poniedziałek
Poniedziałek - wspomnienie obowiązkowe św. Marcina z Tours, biskupa
Czytania: (Mdr 1,1-7); (Ps 139,1-3.4-5.7-8.9-10); Aklamacja (Flp 2,15-16); (Łk 17,1-6);


Dzisiejszą Ewangelię można podzielić na dwie części. Pierwsza część mówi o zgorszeniu.
Ale i o przebaczeniu...Druga część mówi o wierze. Spójrzmy, co mówi dziś Jezus:
Niepodobna, żeby nie przyszły zgorszenia; lecz biada temu, przez którego przychodzą. Byłoby lepiej dla niego, gdyby kamień młyński zawieszono mu u szyi i wrzucono go w morze, niż żeby miał być powodem grzechu jednego z tych małych. Co ciekawe w oryginalnym greckim tekście słowo przetłumaczone, jako zgorszenie, brzmi SKANDALON. Czy mamy jakieś skojarzenia? Ja mam :)
Skandal...Wiemy dobrze, co znaczy to słowo. Warto też zastanowić się nad faktem, że największy nakład wśród prasy mają tak zwane tabloidy. (zwane także bulwarówkami) Wysoko plasują się też pisma kobiece, których głównym celem są "ploteczki". Chciałbym być dobrze zrozumiany. Nie rozrywam szat w rozpaczy, że ludzie kupują prasę niskich lotów, ale chcę pokazać pewien problem. Pogoń za sensacją, skandalem jest dziś na porządku dziennym. Media uwielbiają skandale...zwłaszcza, gdy dotyczą one Kościoła. Wtedy trąbi się na prawo i lewo, by pokazać jaki to paskudny jest Kościół. Jacy księża źli i zepsuci. Jezus mówi: Niepodobna, żeby nie przyszły zgorszenia; lecz biada temu, przez którego przychodzą. To ważna myśl...Skandale, zgorszenia przyjdą. Nie czarujmy się, że będzie OK. Zawsze znajdzie się ktoś, kto będzie chciał zarobić pieniądze...może zdobyć sławę na taniej sensacji.
Ale druga myśl jest ważniejsza: biada temu, przez którego przychodzą.

I tutaj nie ma znaczenia, kto jest odpowiedzialny za zgorszenie...Bo wyrok, który wydaje Jezus jest dla każdego taki sam: Byłoby lepiej dla niego, gdyby kamień młyński zawieszono mu u szyi i wrzucono go w morze, niż żeby miał być powodem grzechu jednego z tych małych. I OK...można powiedzieć, że to hiperbola...że przecież Jezus nie nawołuje do okrutnego karania "gorszycieli". Ale tu chodzi o coś więcej.
O radykalizm ewangeliczny...Jeśli jesteś uczniem Chrystusa, nawet nie pomyślisz o tym, by być dla kogoś zgorszeniem. Nie pozwolisz, by ktoś mógł rzucić na Ciebie cień podejrzeń. Owszem insynuacje zawsze będą się pojawiać...Nieporozumienia...Nadinterpretacje też...
Ale pamiętaj o jednym...Masz być czysty...masz być wzorem...
Bo dla gorszyciela jest jedna kara...

Uważajcie na siebie. Jeśli brat twój zawini, upomnij go; i jeśli żałuje, przebacz mu. I jeśliby siedem razy na dzień zawinił przeciw tobie i siedem razy zwróciłby się do ciebie, mówiąc: żałuję tego, przebacz mu. Jeśli brat zawini upomnij go...To pozwala uniknąć zgorszenia. Jeżeli widzi się grzech, lepiej skorygować pewne sprawy dopóki niewiele osób o tym wie...To bardzo rozsądne. Nie można czekać, nie można milczeć...Bo jeżeli pozwolimy bratu grzeszyć dalej...nie zrobimy nic w związku z tym, że zawinił...
pośrednio przyczyniamy się do skandalu. Druga sprawa to przebaczenie. Jest ono możliwe tylko wtedy, gdy ktoś żałuje...I nawet siedem razy na dzień. To ważna myśl...bo dziś wielu mówi: przebaczyć, ale nie zapomnieć...to nie jest do końca chrześcijańskie myślenie. I choć mam sprecyzowane zdanie w kwestiach historycznych, to jednak w pierwszej kolejności trzeba patrzeć na to z punktu widzenia Chrystusa...

Nie można zatem przebaczyć zbrodni komunistycznych...Dlaczego? Bo nie ma żalu, nie ma skruchy, nie ma prośby o przebaczenie. To wyraźnie nakreśla Jezus - Jeśli żałuje - przebacz. Jeśli zawini - upomnij. A jeśli nie żałuje? Nie ma wyrzutów sumienia? Wtedy rozwiąż sprawę zgodnie ze sprawiedliwością społeczną.

Ostatnia myśl - wiara: Apostołowie prosili Pana: Przymnóż nam wiary. Pan rzekł: Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze, a byłaby wam posłuszna. Nie potrzeba wielkiej wiary, by czynić cuda...wystarczy odrobina.
To jest sekret Królestwa Bożego...z czegoś małego, może stać się coś wielkiego.

Te wszystkie myśli wpisują się w dzisiejszy dzień - kolejna rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości.  Bo przecież i kwestie zgorszenia ... skandali ... są związane z rzeczywistością społeczną. Z rzeczywistością państwa...ojczyzny...
I kwestie związane z upomnieniem, przebaczeniem...
żalem i prośbą o wybaczenie.

A i wiara to podstawa...fundament wszystkiego...
więc także udanego życia społecznego.

Patrzmy zatem na dzisiejszą Ewangelię w kontekście naszego narodowego święta.
I zróbmy rachunek sumienia: czy na pewno w stosunku do Polski nie byliśmy ludźmi "skandalu".