On stanąwszy nad nią rozkazał gorączce, i opuściła ją. Zaraz też wstała i usługiwała im.
5 WRZEŚNIA 2018
Środa XXII tygodnia okresu zwykłego
wspomnienie dowolne Świętej Matki Teresy z Kalkuty, dziewicy i zakonnicy
Dzisiejsze czytania: 1 Kor 3, 1-9; Ps 33 (32), 12-13. 14-15. 20-21; Łk 4, 38-44
(Łk 4, 38-44) - Kliknij, aby przeczytać.
Teściową Szymona trawiła gorączka...
My również mamy swoje "gorączki".
Mamy swoje ograniczenia...niektóre z nich wręcz zwalają nas z nóg.
Ale Jezus jest blisko...Trzeba Go tylko zaprosić do swojego domu.
Jezus uzdrawia teściową...a ona zaraz wstaje i usługuje im...usługuje Jezusowi i uczniom.
To także jest nam znane...wielu z nas nie lubi służyć...woli kiedy to im się służy.
Koło chorej teściowej wszyscy się krzątali...usługiwali jej...bo taka biedna, chora, słaba...
Podobnie my...ograniczeni problemami...pokonani przez trudy życia...
mamy ochotę położyć się...a wszyscy niech skaczą koło nas...i nam pomogą...
Kiedy Jezus interweniuje wszystko się zmienia...i człowiek, któremu służono...zaczyna służyć.
Człowiek, który tylko brał...zaczyna dawać...
A człowiek, który tylko jadł i pił...zaczyna karmić...
Ten cud...który dokonał się w domu Szymona...w życiu teściowej...
sprowadza swego rodzaju lawinę...Do Jezusa zaczynają ciągnąć tłumy.
A On uzdrawia wszystkich...nie robi żadnego wyjątku.
I na koniec ostatnia myśl...Ta, która znalazła się w tytule...
Ale spójrzmy na kontekst...Z nastaniem dnia wyszedł i udał się na miejsce pustynne. A tłumy szukały Go i przyszły aż do Niego; chciały Go zatrzymać, żeby nie odchodził od nich. Lecz On rzekł do nich: Także innym miastom muszę głosić Dobrą Nowinę o królestwie Bożym, bo na to zostałem posłany. I głosił słowo w synagogach Judei.
1. Jezus wyszedł na miejsce pustynne...także i my potrzebujemy w swoim życiu pustyni.
Momentu wyciszenia...nie można ciągle biec, nie można pracować na wysokich obrotach.
2. Tłumy szukały Go...a potem chciały Go zatrzymać. To naturalne...my też chcielibyśmy zatrzymać Jezusa. I często zdarza nam się tak robić...Kiedy doświadczymy Jego zbawienia w naszym życiu, chcielibyśmy celebrować to wydarzenie...cieszyć się nim...w zaciszu swoich czterech ścian...
3. Jezus mówi: Także innym miastom muszę głosić Dobrą Nowinę o królestwie Bożym, bo na to zostałem posłany. Jezus nie został posłany tylko do mnie...czy tylko do Ciebie...ale do wszystkich.
Jego zbawienie jest powszechne...dla każdego...On został posłany po to by głosić Dobrą Nowinę wszędzie...a nie tylko w jednym konkretnym miejscu...czy czasie.
Nam się może czasem wydawać...że Jezus jest tylko dla nas...OK...
w pierwszej kolejności jest On MOIM Panem i Zbawicielem...dla Ciebie jest TWOIM Panem i Zbawicielem...ale nie możemy zamykać się w tym schemacie...ale musimy Go nieść...Iść z Nim.
Wszędzie...do naszych środowisk...do naszych znajomych...i w ogóle...
Bo inaczej będziemy blokować rozprzestrzenianie się Dobrej Nowiny...
Środa XXII tygodnia okresu zwykłego
wspomnienie dowolne Świętej Matki Teresy z Kalkuty, dziewicy i zakonnicy
Dzisiejsze czytania: 1 Kor 3, 1-9; Ps 33 (32), 12-13. 14-15. 20-21; Łk 4, 38-44
(Łk 4, 38-44) - Kliknij, aby przeczytać.
Teściową Szymona trawiła gorączka...
My również mamy swoje "gorączki".
Mamy swoje ograniczenia...niektóre z nich wręcz zwalają nas z nóg.
Ale Jezus jest blisko...Trzeba Go tylko zaprosić do swojego domu.
Jezus uzdrawia teściową...a ona zaraz wstaje i usługuje im...usługuje Jezusowi i uczniom.
To także jest nam znane...wielu z nas nie lubi służyć...woli kiedy to im się służy.
Koło chorej teściowej wszyscy się krzątali...usługiwali jej...bo taka biedna, chora, słaba...
Podobnie my...ograniczeni problemami...pokonani przez trudy życia...
mamy ochotę położyć się...a wszyscy niech skaczą koło nas...i nam pomogą...
Kiedy Jezus interweniuje wszystko się zmienia...i człowiek, któremu służono...zaczyna służyć.
Człowiek, który tylko brał...zaczyna dawać...
A człowiek, który tylko jadł i pił...zaczyna karmić...
Ten cud...który dokonał się w domu Szymona...w życiu teściowej...
sprowadza swego rodzaju lawinę...Do Jezusa zaczynają ciągnąć tłumy.
A On uzdrawia wszystkich...nie robi żadnego wyjątku.
I na koniec ostatnia myśl...Ta, która znalazła się w tytule...
Ale spójrzmy na kontekst...Z nastaniem dnia wyszedł i udał się na miejsce pustynne. A tłumy szukały Go i przyszły aż do Niego; chciały Go zatrzymać, żeby nie odchodził od nich. Lecz On rzekł do nich: Także innym miastom muszę głosić Dobrą Nowinę o królestwie Bożym, bo na to zostałem posłany. I głosił słowo w synagogach Judei.
1. Jezus wyszedł na miejsce pustynne...także i my potrzebujemy w swoim życiu pustyni.
Momentu wyciszenia...nie można ciągle biec, nie można pracować na wysokich obrotach.
2. Tłumy szukały Go...a potem chciały Go zatrzymać. To naturalne...my też chcielibyśmy zatrzymać Jezusa. I często zdarza nam się tak robić...Kiedy doświadczymy Jego zbawienia w naszym życiu, chcielibyśmy celebrować to wydarzenie...cieszyć się nim...w zaciszu swoich czterech ścian...
3. Jezus mówi: Także innym miastom muszę głosić Dobrą Nowinę o królestwie Bożym, bo na to zostałem posłany. Jezus nie został posłany tylko do mnie...czy tylko do Ciebie...ale do wszystkich.
Jego zbawienie jest powszechne...dla każdego...On został posłany po to by głosić Dobrą Nowinę wszędzie...a nie tylko w jednym konkretnym miejscu...czy czasie.
Nam się może czasem wydawać...że Jezus jest tylko dla nas...OK...
w pierwszej kolejności jest On MOIM Panem i Zbawicielem...dla Ciebie jest TWOIM Panem i Zbawicielem...ale nie możemy zamykać się w tym schemacie...ale musimy Go nieść...Iść z Nim.
Wszędzie...do naszych środowisk...do naszych znajomych...i w ogóle...
Bo inaczej będziemy blokować rozprzestrzenianie się Dobrej Nowiny...
Komentarze
Prześlij komentarz