Ojcze, otocz swego Syna chwałą.
15 MAJA 2018
Wtorek
Dzień powszedni - wspomnienie św. Zofii, wdowy i męczennicy
Dzisiejsze czytania: Dz 20, 17-27; Ps 68 (67), 10-11. 20-21; J 17, 1-11a
(J 17, 1-11a) - Kliknij, aby przeczytać.
W czytaniu na dziś słuchamy mowy Jezusa podczas ostatniej wieczerzy. Jezus w swojej mowie podkreśla, że jest umiłowanym Synem Ojca oraz że teraz wraca do Ojca. Jego powrót do pełni swojej chwały dokona się przez krzyż.
Jezus rozpoczyna modlitwę od wyrażenia własnych potrzeb, potem modli się za uczniów i świat, do którego ich wysyła. Pierwsze, co możemy zauważyć w tej modlitwie to wzajemne otaczanie się chwałą. Jezus prosi Ojca, by Go otoczył chwałą. Kiedy Ojciec otoczy Syna chwałą, Syn otoczy chwałą Ojca. Otaczanie się wzajemnie chwałą przez Ojca i Syna polega na udostępnieniu poznania Boga jako Ojca i Syna, a także na poznaniu ich jedności. Pomimo tego rozróżnienia Bóg pozostaje jeden i jedyny.
Przyjęcie przez Jezusa chwały Ojca jest równoznaczne ze stwierdzeniem, iż jest On Bogiem. Ważna w Ewangelii na dziś jest również modlitwa za uczniów. Zanim ruszą w świat, Jezus powierza ich... oddaje ich Ojcu. Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi. Jezus prosi za uczniami... nie za światem. Uczniowie bowiem zostali wyrwani ze świata. Już do tego świata nie należą. Uczniowie posiadają nową więź z Bogiem, bo do Boga mogą zbliżyć się jedynie ci, którzy umiłowali Jego Syna i uwierzyli Synowi. Wszystko bowiem moje jest Twoje, a Twoje jest moje. Jezus pokazuje, że jest z Ojcem jednością.
Ta jedność polega również na tym, że wszystko, co należy do Syna, należy i do Ojca... i odwrotnie. Jezus powraca do Ojca, a zadania, dzieła w świecie będą dalej wykonywali uczniowie przygotowani do tej roli. Oni zajmą Jego miejsce “w świecie" i o tym mówi ostatnie zdanie: Już nie jestem na świecie, ale oni są jeszcze na świecie, a Ja idę do Ciebie. Uczniowie pozostają na świecie i czekają ich próby. Jezus prosi Ojca, by ich ochronił, by smucąc się, szybko powrócili do jedności rozbitej reakcjami na aresztowanie, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa.
Wtorek
Dzień powszedni - wspomnienie św. Zofii, wdowy i męczennicy
Dzisiejsze czytania: Dz 20, 17-27; Ps 68 (67), 10-11. 20-21; J 17, 1-11a
(J 17, 1-11a) - Kliknij, aby przeczytać.
Jezus rozpoczyna modlitwę od wyrażenia własnych potrzeb, potem modli się za uczniów i świat, do którego ich wysyła. Pierwsze, co możemy zauważyć w tej modlitwie to wzajemne otaczanie się chwałą. Jezus prosi Ojca, by Go otoczył chwałą. Kiedy Ojciec otoczy Syna chwałą, Syn otoczy chwałą Ojca. Otaczanie się wzajemnie chwałą przez Ojca i Syna polega na udostępnieniu poznania Boga jako Ojca i Syna, a także na poznaniu ich jedności. Pomimo tego rozróżnienia Bóg pozostaje jeden i jedyny.
Przyjęcie przez Jezusa chwały Ojca jest równoznaczne ze stwierdzeniem, iż jest On Bogiem. Ważna w Ewangelii na dziś jest również modlitwa za uczniów. Zanim ruszą w świat, Jezus powierza ich... oddaje ich Ojcu. Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi. Jezus prosi za uczniami... nie za światem. Uczniowie bowiem zostali wyrwani ze świata. Już do tego świata nie należą. Uczniowie posiadają nową więź z Bogiem, bo do Boga mogą zbliżyć się jedynie ci, którzy umiłowali Jego Syna i uwierzyli Synowi. Wszystko bowiem moje jest Twoje, a Twoje jest moje. Jezus pokazuje, że jest z Ojcem jednością.
Ta jedność polega również na tym, że wszystko, co należy do Syna, należy i do Ojca... i odwrotnie. Jezus powraca do Ojca, a zadania, dzieła w świecie będą dalej wykonywali uczniowie przygotowani do tej roli. Oni zajmą Jego miejsce “w świecie" i o tym mówi ostatnie zdanie: Już nie jestem na świecie, ale oni są jeszcze na świecie, a Ja idę do Ciebie. Uczniowie pozostają na świecie i czekają ich próby. Jezus prosi Ojca, by ich ochronił, by smucąc się, szybko powrócili do jedności rozbitej reakcjami na aresztowanie, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa.
Komentarze
Prześlij komentarz