Cóż bowiem jest łatwiej powiedzieć: „Odpuszczają ci się twoje grzechy”, czy też powiedzieć: „Wstań i chodź”?

6 LIPCA 2017
Czwartek
Wspomnienie bł. Marii Teresy Ledóchowskiej, dziewicy
Dzisiejsze czytania: Rdz 22,1-19; Ps 116,1-6.8-9; 2 Kor 5,19; Mt 9,1-8

(Mt 9,1-8) - kliknij aby przeczytać.

Jezus uzdrawia paralityka, ale najpierw odpuszcza mu grzechy. To budzi wątpliwości otoczenia... wszyscy pytają: Jak On tak może...
Przecież tylko Bóg odpuszcza grzechy.

Jezus pokazuje, że ma władzę odpuszczania grzechów. Że Jego słowa, wypowiedziane do paralityka są jak najbardziej uzasadnione. Jezus chce powiedzieć coś jeszcze. Czasami prawdziwym problemem człowieka nie jest jego choroba fizyczna, ale grzech...

Grzech jest jak paraliż... Możemy być mistrzami olimpijskimi w biegach lub mistrzami w konkursach tanecznych, ale jednocześnie być duchowymi paralitykami. Ale bywa i tak, że choroba fizyczna łączy się z chorobą duchową. Wielu chorych bywa obrażonych na świat i Boga, nosi w swoim sercu nienawiść do ludzi itp. Jezus jednak przychodzi do wszystkich, zna serca wszystkich i uzdrawia i uwalnia wszystkich.

Prawdziwym problemem paralityka jest grzech, ale tak naprawdę prawdziwym problemem każdego człowieka jest grzech. Moim prawdziwym problemem jest mój grzech, z którego tylko Jezus może mnie wyzwolić. Wszystkie choroby...cierpienie...problemy emocjonalne itp...itd...są konsekwencją grzechu... Zapłatą za grzech jest śmierć...zatem prawdziwą i jedyną drogą do uzdrowienia jest najpierw odpuszczenie grzechów...Tak też czyni Jezus...

Dlatego właśnie najpierw Jezus mówi: Odpuszczają ci się twoje grzechy. Wywołuje to szemranie wśród zebranych, bo "jak On mógł tak powiedzieć". Odpowiedź Jezusa daje do myślenia. Bo rzeczywiście co jest łatwiej powiedzieć: wstań i chodź? czy odpuszczają ci się grzechy? Czy łatwiej jest po prostu uzdrowić człowieka z choroby i zostawić go z całą resztą problemów, które być może są o wiele większe niż jego choroba? Czy - mówiąc kolokwialnie - dokopać się do źródła, do korzeni jego problemu? I najpierw podciąć korzenie... a potem zająć się całą resztą.

Nam również odpuszcza grzechy...wszystko to, co nas przygniata...nie daje na spać w nocy... To wszystko zostało nam przebaczone...a zatem...możemy być pewni, że i nasze paraliże zostaną wyleczone Te duchowe, emocjonalne, ale i prawdziwe fizyczne...niemoce i choroby...On może to wszystko uczynić, może nas uzdrowić i uwolnić....musimy tylko wierzyć...

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz.

Obraz
Poniedziałek Wspomnienie św. Bonawentury, biskupa i doktora Kościoła   Dzisiejsze czytania: Wj 1,8-14.22; Ps 124,1-8; Mt 10,40; Mt 10,34-11,1 (Mt 10,34-11,1) Jezus powiedział do swoich apostołów: Nie sądźcie, że przyszedłem pokój przynieść na ziemię. Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz. Bo przyszedłem poróżnić syna z jego ojcem, córkę z matką, synową z teściową; i będą nieprzyjaciółmi człowieka jego domownicy. Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. Kto nie bierze swego krzyża, a idzie za Mną, nie jest Mnie godzien. Kto chce znaleźć swe życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je. Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. Kto przyjmuje proroka, jako proroka, nagrodę proroka otrzyma. Kto przyjmuje sprawiedliwego, jako sprawiedliwego, nagrodę sprawiedliwego otrzyma. Kto poda kubek św...
Czytaj więcej

Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie.

Sobota Wspomnienie bł. Jolanty, zakonnicy   Dzisiejsze czytania: 2 Kor 5,14-21; Ps 103,1-4.8-9.11-12; Ps 119,36a.29b; Mt 5,33-37 (Mt 5,33-37) Jezus powiedział do swoich uczniów: Słyszeliście, że powiedziano przodkom: "Nie będziesz fałszywie przysięgał, lecz dotrzymasz Panu swej przysięgi". A Ja wam powiadam: Wcale nie przysięgajcie, ani na niebo, bo jest tronem Bożym; ani na ziemię, bo jest podnóżkiem stóp Jego; ani na Jerozolimę, bo jest miastem wielkiego Króla. Ani na swoją głowę nie przysięgaj, bo nie możesz nawet jednego włosa uczynić białym albo czarnym. Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie. A co nadto jest, od Złego pochodzi. Jezus zatrzymuje się na przykazaniu ósmym...mało tego rozszerza je. Przykazanie mówi by nie przysięgać fałszywie...by nie dawać fałszywego świadectwa...Ale to mało by być uczniem Chrystusa...Jezus rozszerza przykazanie mówiąc:  Wcale nie przysięgajcie... Jest jeszcze jedno pouczenie...i myślę, że na nim warto się zatrzym...
Czytaj więcej

Dwaj uczniowie Jezusa byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy.

Środa w oktawie Wielkanocy Dzisiejsze czytania: Dz 3,1-10; Ps 105,1-4.8-9; Ps 118,24; Łk 24,13-35 (Łk 24,13-35) W pierwszy dzień tygodnia dwaj uczniowie Jezusa byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy. Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. Lecz oczy ich były niejako na uwięzi, tak że Go nie poznali. On zaś ich zapytał: Cóż to za rozmowy prowadzicie z sobą w drodze? Zatrzymali się smutni. A jeden z nich, imieniem Kleofas, odpowiedział Mu: Ty jesteś chyba jedynym z przebywających w Jerozolimie, który nie wie, co się tam w tych dniach stało. Zapytał ich: Cóż takiego? Odpowiedzieli Mu: To, co się stało z Jezusem Nazarejczykiem, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie wobec Boga i całego ludu; jak arcykapłani i nasi przywódcy wydali Go na śmierć i ukrzyżowali. A myśmy się spodziewali, że On właśnie miał wyzwolić Izraela. Tak, a...
Czytaj więcej