Skąd u Niego ta mądrość i cuda?

Piątek

Wspomnienie św. Ignacego z Loyoli

Dzisiejsze czytania: Kpł 23,1.4-11.15-16.27.34b-37; Ps 81,3-6.10-11; 1 P 1,25; Mt 13,54-58

(Mt 13,54-58)

Jezus przyszedłszy do swego rodzinnego miasta, nauczał ich w synagodze, tak że byli zdumieni i pytali: Skąd u Niego ta mądrość i cuda? Czyż nie jest On synem cieśli? Czy Jego Matce nie jest na imię Mariam, a Jego braciom Jakub, Józef, Szymon i Juda? Także Jego siostry czy nie żyją wszystkie u nas? Skądże więc ma to wszystko? I powątpiewali o Nim. A Jezus rzekł do nich: Tylko w swojej ojczyźnie i w swoim domu może być prorok lekceważony. I niewiele zdziałał tam cudów, z powodu ich niedowiarstwa.

Kiedy nauczał w rodzinnym mieście, Jego współziomkowie dziwili się...

Skąd On to ma...Skąd ta mądrość? Kim On jest? Że nas poucza...

Przecież my Go znamy...od dziecka...dorastał tu...biegał po tych ulicach...

Znamy Jego Matkę...znamy Jego ciotkę...Tam jest warsztat Jego ojca...

Jak On śmie wyskakiwać nam z jakimiś przemowami...

To niesamowite...

Powątpiewanie w Boską Misję Chrystusa, tylko dlatego, że dorastał wśród nich...

No tak...w umysłach takiego prostego ludku...Mesjasz to jest ktoś...Wielki król...

On przybyłby na złotym rydwanie...Mesjaszem przecież nie może być nasz sąsiad...

To absurd...

Znamy to? Obca nam jest ta sytuacja?

Ile razy my słyszeliśmy: kim ty jesteś, żeby nas pouczać...

Masz mleko pod nosem...My dobrze wiemy, co mamy robić, jak mamy żyć...

Jak będziemy chcieli kazań posłuchać, pójdziemy do kościoła...

To takie delikatne przykłady z naszego życia...

Coś co może nas spotykać w codziennych rozmowach o Bogu...

Wiele osób może nas słuchać...część być może nawet nam podziękuje za piękne świadectwo

i Chwała Panu za to...

ale kiedy pojedziemy w rodzinne strony...impreza rodzinna...wszystkie ciotki, babki itp

no i znajdujemy się w sytuacji, że trzeba dać świadectwo...trzeba ewangelizować...

bądźmy gotowi, że możemy napotkać na opór...albo parę niemiłych słów...

Jezus powiedział: wszystko to, czego doświadczyłem i wy doświadczycie...

więc prędzej czy później spotka nas sytuacja, że staniemy wśród dobrze nam znanych osób, a one będą szemrać, mówiąc: kim on jest...żeby się wymądrzał...przecież go znamy...dorastał tutaj...

znamy jego rodzinę...jakie, więc ma prawo by nas tutaj pouczać...kto jak kto, ale on niech sobie daruje...

czy jesteśmy na to gotowi? na próbę, jaką musi przejść uczeń głoszący Ewangelię wśród współziomków? Ja chcę być gotowy...dlatego też chcę modlić się o tę gotowość...

i o to by Pan był ze mną, gdy nadejdzie taki moment...Bym mógł dać świadectwo...

I by to świadectwo komuś pomogło...