Pokój wam!
Czwartek w oktawie Wielkanocy
Dzisiejsze czytania: Dz 3,11-26; Ps 8,2.5-9; Ps 118,24; Łk 24,35-48
(Łk 24,35-48)
Uczniowie opowiadali, co ich spotkało w drodze, i jak poznali Jezusa przy łamaniu chleba. A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: Pokój wam! Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Lecz On rzekł do nich: Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie się Mnie i przekonajcie: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam. Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi. Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: Macie tu coś do jedzenia? Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął i jadł wobec nich. Potem rzekł do nich: To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach. Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma, i rzekł do nich: Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie, w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy. Wy jesteście świadkami tego.
Dzisiejszy fragment z Ewangelii jest kontynuacją wczorajszego fragmentu, który opowiadał o uczniach idących do Emaus. Kiedy bohaterowie wczorajszego czytania wracają do reszty uczniów, natychmiast dają świadectwo swojego spotkania z Chrystusem Zmartwychwstałym. Wtedy wszystkim obecnym ukazuje się Jezus. On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: Pokój wam! Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Jezus staje pośród swoich uczniów...mówi: Pokój wam...ale oni są przestraszeni. Wydaje im się, że widzą ducha. Tak trudno przyjąć im prawdę, że ich Nauczyciel żyje...Lecz On rzekł do nich: Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie się Mnie i przekonajcie: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam. Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi. Popatrzcie na moje ręce i nogi.
Dotknijcie Mnie i przekonajcie się...Jego rany są najlepszym dowodem na to, że to naprawdę On...
Ale kiedy uczniowie dalej nie dowierzają, Jezus mówi: Macie tu coś do jedzenia? Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął i jadł wobec nich. To chyba był najmocniejszy dowód, iż Jezus naprawdę zmartwychwstał...że jest żywy pośród nich. Pokazał im, że Jego ciało jest rzeczywistym ciałem.
Potem rzekł do nich: To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach. Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma, Musi się wypełnić wszystko, co napisane o Mnie...
Wtedy oświecił ich...by rozumieli Pisma. Kluczem do zrozumienia tajemnicy zmartwychwstania jest autentyczne przyjęcie Słowa Bożego. Trzeba przyjąć Słowo Boże...uwierzyć w Nie...nie ma innej drogi.
Bez przyjęcia Słowa Bożego...bez zaakceptowania Prawd w Nim zawartym... zmartwychwstanie będzie dla nas mglistą teorią.
Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? To pytanie Jezusa to swoista pretensja...bowiem w kontekście powyższych rozważań...zmartwychwstanie staje się rzeczą oczywistą. Kiedy przyjmujemy jako fakt wszystko to, co Bóg mówi do nas poprzez swoje Słowo, nie powinniśmy mieć żadnych wątpliwości co do zmartwychwstania. No właśnie...a jak jest z nami?
Czy w nas nie rodzą się wątpliwości? Czy wierzymy w to, że Chrystus zmartwychwstał?
Czy wierzymy słowom, które są zapisane na kartach Biblii? Jezus, który żyje, jest pośród nas...
I gdyby chciał...mógłby nam dziś objawić się, tak jak uczniom...mógłby stanąć pośród nas...
i spożyć z nami wieczerzę...Jak zachowalibyśmy się, gdyby tak, jak w tym fragmencie z Ewangelii, stanął pośród nas? Czy powitalibyśmy Go z radością i zaprosili do stołu? Czy może - podobnie jak uczniowie - przestraszyli się, nie dowierzali, byli pełni wątpliwości?
Dzisiejsze czytania: Dz 3,11-26; Ps 8,2.5-9; Ps 118,24; Łk 24,35-48
(Łk 24,35-48)
Uczniowie opowiadali, co ich spotkało w drodze, i jak poznali Jezusa przy łamaniu chleba. A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: Pokój wam! Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Lecz On rzekł do nich: Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie się Mnie i przekonajcie: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam. Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi. Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: Macie tu coś do jedzenia? Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął i jadł wobec nich. Potem rzekł do nich: To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach. Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma, i rzekł do nich: Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie, w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy. Wy jesteście świadkami tego.Dzisiejszy fragment z Ewangelii jest kontynuacją wczorajszego fragmentu, który opowiadał o uczniach idących do Emaus. Kiedy bohaterowie wczorajszego czytania wracają do reszty uczniów, natychmiast dają świadectwo swojego spotkania z Chrystusem Zmartwychwstałym. Wtedy wszystkim obecnym ukazuje się Jezus. On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: Pokój wam! Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Jezus staje pośród swoich uczniów...mówi: Pokój wam...ale oni są przestraszeni. Wydaje im się, że widzą ducha. Tak trudno przyjąć im prawdę, że ich Nauczyciel żyje...Lecz On rzekł do nich: Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie się Mnie i przekonajcie: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam. Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi. Popatrzcie na moje ręce i nogi.
Dotknijcie Mnie i przekonajcie się...Jego rany są najlepszym dowodem na to, że to naprawdę On...
Ale kiedy uczniowie dalej nie dowierzają, Jezus mówi: Macie tu coś do jedzenia? Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął i jadł wobec nich. To chyba był najmocniejszy dowód, iż Jezus naprawdę zmartwychwstał...że jest żywy pośród nich. Pokazał im, że Jego ciało jest rzeczywistym ciałem.
Potem rzekł do nich: To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach. Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma, Musi się wypełnić wszystko, co napisane o Mnie...
Wtedy oświecił ich...by rozumieli Pisma. Kluczem do zrozumienia tajemnicy zmartwychwstania jest autentyczne przyjęcie Słowa Bożego. Trzeba przyjąć Słowo Boże...uwierzyć w Nie...nie ma innej drogi.
Bez przyjęcia Słowa Bożego...bez zaakceptowania Prawd w Nim zawartym... zmartwychwstanie będzie dla nas mglistą teorią.
Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? To pytanie Jezusa to swoista pretensja...bowiem w kontekście powyższych rozważań...zmartwychwstanie staje się rzeczą oczywistą. Kiedy przyjmujemy jako fakt wszystko to, co Bóg mówi do nas poprzez swoje Słowo, nie powinniśmy mieć żadnych wątpliwości co do zmartwychwstania. No właśnie...a jak jest z nami?
Czy w nas nie rodzą się wątpliwości? Czy wierzymy w to, że Chrystus zmartwychwstał?
Czy wierzymy słowom, które są zapisane na kartach Biblii? Jezus, który żyje, jest pośród nas...
I gdyby chciał...mógłby nam dziś objawić się, tak jak uczniom...mógłby stanąć pośród nas...
i spożyć z nami wieczerzę...Jak zachowalibyśmy się, gdyby tak, jak w tym fragmencie z Ewangelii, stanął pośród nas? Czy powitalibyśmy Go z radością i zaprosili do stołu? Czy może - podobnie jak uczniowie - przestraszyli się, nie dowierzali, byli pełni wątpliwości?
Komentarze
Prześlij komentarz