Jan będzie mu na imię.

Poniedziałek

Uroczystość Narodzenia św. Jana Chrzciciela

 Dzisiejsze czytania: Iz 49,1-6; Ps 139,1-3.13-15; Dz 13,22-26; Łk 1,76; Łk 1,57-66.80

(Łk 1,57-66.80)

Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy jej sąsiedzi i krewni usłyszeli, że Pan okazał tak wielkie miłosierdzie nad nią, cieszyli się z nią razem. Ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecię, i chcieli mu dać imię ojca jego, Zachariasza. Jednakże matka jego odpowiedziała: Nie, lecz ma otrzymać imię Jan. Odrzekli jej: Nie ma nikogo w twoim rodzie, kto by nosił to imię. Pytali więc znakami jego ojca, jak by go chciał nazwać. On zażądał tabliczki i napisał: Jan będzie mu na imię. I wszyscy się dziwili. A natychmiast otworzyły się jego usta, język się rozwiązał i mówił wielbiąc Boga. I padł strach na wszystkich ich sąsiadów. W całej górskiej krainie Judei rozpowiadano o tym wszystkim, co się zdarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, brali to sobie do serca i pytali: Kimże będzie to dziecię? Bo istotnie ręka Pańska była z nim. Chłopiec zaś rósł i wzmacniał się duchem, a żył na pustkowiu aż do dnia ukazania się przed Izraelem.

Narodzenie Jana Chrzciciela...Ten fragment Ewangelii przeznaczony jest na dzisiejszy dzień.
Czego dowiadujemy się z relacji Łukasza? Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy jej sąsiedzi i krewni usłyszeli, że Pan okazał tak wielkie miłosierdzie nad nią, cieszyli się z nią razem. Ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecię, i chcieli mu dać imię ojca jego, Zachariasza. Jednakże matka jego odpowiedziała: Nie, lecz ma otrzymać imię Jan. Elżbieta rodzi syna...zgodnie z zapowiedzią.
Krewni i sąsiedzi przychodzą by uczcić to ważne dla rodziny Zachariasza wydarzenie...Naturalna jest, więc
i radość całego otoczenia...krewnych i sąsiadów...w końcu Zachariaszowi i Elżbiecie urodził się syn, mimo że oboje byli w podeszłym wieku...Osiem dni później - według tradycji - wszyscy się zgromadzili aby obrzezać dziecko. W tym czasie nadawano imię...krewni chcą zatem nadać imię: Zachariasz.
To wydaje się logiczne, bo - według tradycji - imię powinno "zostać w rodzinie". (to znaczy nadawano imiona ojca, dziadka itp...) Elżbieta jednak upiera się by nadać dziecku imię Jan. (tak jak przepowiedział Anioł)

Pytali więc znakami jego ojca, jak by go chciał nazwać. On zażądał tabliczki i napisał: Jan będzie mu na imię. I wszyscy się dziwili. A natychmiast otworzyły się jego usta, język się rozwiązał i mówił wielbiąc Boga. I padł strach na wszystkich ich sąsiadów.  Zapytano zatem Zachariasza (a ten - jak pamiętamy - stracił mowę, bo nie wierzył w proroctwo Archanioła Gabriela). Zachariasz zaś napisał na tabliczce: "Jan będzie mu na imię". To świadectwo przyczyniło się do cudownego uzdrowienia.
Zachariasz odzyskał mowę...

dalej czytamy, że padł strach na wszystkich sąsiadów...  A wszyscy, którzy o tym słyszeli, brali to sobie do serca i pytali: Kimże będzie to dziecię? Bo istotnie ręka Pańska była z nim. Zawsze kiedy wokół dziecka działy się cuda, ludzie pytali: kim ono będzie...Tak samo było z Janem...
Czytamy dalej: ręka Pańska była z nim...Zawsze gdy ręka Pana jest z kimś - dzieją się wielkie rzeczy.
Tylko trzeba dać się prowadzić Ręce Pana....