Kamień, który odrzucili budujący, stał się głowicą węgła.

Piątek

 Dzisiejsze czytania: Rdz 37,3-4.12-13a.17b-28; Ps 105,16-21; J 3,16; Mt 21,33-43.45-46

(Mt 21,33-43.45-46)
Jezus powiedział do Arcykapłanów i starszych ludu: Posłuchajcie innej przypowieści! Był pewien gospodarz, który założył winnicę. Otoczył ją murem, wykopał w niej tłocznię, zbudował wieżę, w końcu oddał ją w dzierżawę rolnikom i wyjechał. Gdy nadszedł czas zbiorów, posłał swoje sługi do rolników, by odebrali plon jemu należny. Ale rolnicy chwycili jego sługi i jednego obili, drugiego zabili, trzeciego zaś ukamienowali. Wtedy posłał inne sługi, więcej niż za pierwszym razem, lecz i z nimi tak samo postąpili. W końcu posłał do nich swego syna, tak sobie myśląc: Uszanują mojego syna. Lecz rolnicy zobaczywszy syna mówili do siebie: To jest dziedzic; chodźcie zabijmy go, a posiądziemy jego dziedzictwo. Chwyciwszy go, wyrzucili z winnicy i zabili. Kiedy więc właściciel winnicy przyjdzie, co uczyni z owymi rolnikami? Rzekli Mu: Nędzników marnie wytraci, a winnicę odda w dzierżawę innym rolnikom, takim, którzy mu będą oddawali plon we właściwej porze. Jezus im rzekł: Czy nigdy nie czytaliście w Piśmie: Właśnie ten kamień, który odrzucili budujący, stał się głowicą węgła. Pan to sprawił, i jest cudem w naszych oczach. Dlatego powiadam wam: Królestwo Boże będzie wam zabrane, a dane narodowi, który wyda jego owoce. Arcykapłani i faryzeusze, słuchając Jego przypowieści, poznali, że o nich mówi. Toteż starali się Go pochwycić, lecz bali się tłumów, ponieważ miały Go za proroka.

W dzisiejszej Ewangelii Jezus opowiada przypowieść...Jest w niej ukryta pewna prawda.
Prawda o Bogu...prawda o nas...ale przede wszystkim prawda o Chrystusie i Jego misji.
Był pewien gospodarz, który założył winnicę. Otoczył ją murem, wykopał w niej tłocznię, zbudował wieżę, w końcu oddał ją w dzierżawę rolnikom i wyjechał. Gdy nadszedł czas zbiorów, posłał swoje sługi do rolników, by odebrali plon jemu należny. Łatwo znaleźć tutaj analogię. Winnica to świat...
Rolnikami są ludzie...A gospodarzem Bóg. Słudzy, którzy zostali posłani by zebrać plon to patriarchowie i prorocy. Ale rolnicy chwycili jego sługi i jednego obili, drugiego zabili, trzeciego zaś ukamienowali. Wtedy posłał inne sługi, więcej niż za pierwszym razem, lecz i z nimi tak samo postąpili. Myślę, że znamy historie opisane na kartach Biblii...Przez wszystkie wieki ludzie serca były zatwardziałe na głos sług Boga...(i dziś niewiele się zmieniło w tym temacie) Prorocy byli prześladowani.
Wielu z nich zostało zamordowanych...Świat nie chciał słuchać słów prawdy, które głosili słudzy Pana.
Dlatego Bóg posłał swojego Syna...Jezusa....W końcu posłał do nich swego syna, tak sobie myśląc: Uszanują mojego syna. Lecz rolnicy zobaczywszy syna mówili do siebie: To jest dziedzic; chodźcie zabijmy go, a posiądziemy jego dziedzictwo. Chwyciwszy go, wyrzucili z winnicy i zabili. W przypowieści rolnicy zabijają syna...A w rzeczywistości? W rzeczywistości stało się dokładnie tak samo.
Jezus został zabity...I co dalej? Po ludzku patrząc był to koniec...Kiedy więc właściciel winnicy przyjdzie, co uczyni z owymi rolnikami? Rzekli Mu: Nędzników marnie wytraci, a winnicę odda w dzierżawę innym rolnikom, takim, którzy mu będą oddawali plon we właściwej porze. Jezus pyta zgromadzonych, co zrobi gospodarz z rolnikami? A słuchający przypowieści wydają surowy...i całkiem sprawiedliwy wyrok...Nie wiedzą jednak, że wydają wyrok sami na siebie...Stąd też to zdanie, które wypowiada potem Jezus...Dlatego powiadam wam: Królestwo Boże będzie wam zabrane, a dane narodowi, który wyda jego owoce. Arcykapłani i faryzeusze, słuchając Jego przypowieści, poznali, że o nich mówi. Ale to nie wszystko...Jezus podkreśla, że Jego śmierć nie będzie końcem...
Właśnie ten kamień, który odrzucili budujący, stał się głowicą węgła. Pan to sprawił, i jest cudem w naszych oczach. Śmierć Jezusa niczego nie zakończyła...Nie była porażką...Bo po śmierci przyszło zmartwychwstanie. Kamień wzgardzony stał się fundamentem...Jego śmierć i zmartwychwstanie otwarły nam bramę zbawienia...