Wtorek. Jr 30,1-2.12-15.18-22; Ps 102,16-23.29; Ps 130,5; Mt 14,22-36

(Mt 14,22-36)
Skoro tłum został nakarmiony, Jezus zaraz przynaglił uczniów, żeby wsiedli do łodzi i wyprzedzili Go na drugi brzeg, zanim odprawi tłumy. Gdy to uczynił, wyszedł sam jeden na górę, aby się modlić. Wieczór zapadł, a On sam tam przebywał. Łódź zaś była już sporo stadiów oddalona od brzegu, miotana falami, bo wiatr był przeciwny. Lecz o czwartej straży nocnej przyszedł do nich, krocząc po jeziorze. Uczniowie, zobaczywszy Go kroczącego po jeziorze, zlękli się myśląc, że to zjawa, i ze strachu krzyknęli. Jezus zaraz przemówił do nich: Odwagi! Ja jestem, nie bójcie się! Na to odezwał się Piotr: Panie, jeśli to Ty jesteś, każ mi przyjść do siebie po wodzie! A On rzekł: Przyjdź! Piotr wyszedł z łodzi, i krocząc po wodzie, przyszedł do Jezusa. Lecz na widok silnego wiatru uląkł się i gdy zaczął tonąć, krzyknął: Panie, ratuj mnie! Jezus natychmiast wyciągnął rękę i chwycił go, mówiąc: Czemu zwątpiłeś, małej wiary? Gdy wsiedli do łodzi, wiatr się uciszył. Ci zaś, którzy byli w łodzi, upadli przed Nim, mówiąc: Prawdziwie jesteś Synem Bożym. Gdy się przeprawiali, przyszli do ziemi Genezaret. Ludzie miejscowi, poznawszy Go, rozesłali [posłańców] po całej tamtejszej okolicy, znieśli do Niego wszystkich chorych i prosili, żeby przynajmniej frędzli Jego płaszcza mogli się dotknąć; a wszyscy, którzy się Go dotknęli, zostali uzdrowieni.

Jezus kroczy po jeziorze...to wydarzenie pierwszoplanowe w dzisiejszej Ewangelii.
Uczniowie widząc Go, myślą, że to zjawa, ale Jezus uspokaja ich...Odwagi! To ja jestem...
Nie bójcie...my również mamy często takie sytuacje...Mrok, burza...nasza duchowa łódź miotana jest falami, wiatry przeciwne wieją...a my nie wiemy, co dalej...
I wtedy zjawia się Jezus...łamiąc standardy...przychodzi po jeziorze...
może i nam wydawać się, że to zjawa...że wydaje nam się...ale to On...i zapewnia nas o tym mówiąc każdemu z nas: Nie bój się! To Ja...Ja jestem z Tobą...i zawsze będę...
nawet w najmroczniejszej godzinie będę stać obok...i przyjdę ci z pomocą...

Piotr widząc Jezusa kroczącego po jeziorze mówi: Panie jeśli to Ty...każ mi przyjść do siebie po wodzie....A Jezus mówi: Przyjdź...I Piotr idzie...choć wydaje się to pozornie niemożliwe...
Piotr również łamie schemat...Jednak w pewnym momencie wieje silny wiatr, a Piotr wystraszony zaczyna tonąć...Woła zatem Jezusa na pomoc: Panie ratuj! A Jezus wyciąga rękę, pomaga mu...
i pyta: Czemu zwątpiłeś, małej wiary...Ta scena również i nam nie jest obca.
W naszym życiu są takie sytuacje...że mamy ochotę robić rzeczy wielkie...mamy świadomość, że Jezus jest z nami...że Bóg sprzyja naszym zamierzeniom...i z zapałem bierzemy się do pracy...
ale wystarczy jedna mała wątpliwość, by wszystko się zawaliło....Tak jak Piotr...kroczył po jeziorze, dokonywał rzeczy niesamowitej....ale kiedy wystraszył się, zwątpił w swoje możliwości...
ale przede wszystkim w to, że Jezus jest obok...więc nic mu się nie stanie...i wtedy zaczął tonąć...
My także toniemy...wtedy gdy zapominamy o tym...by patrzeć w oczy Jezusowi...i z wiarą w Niego przystępować do wypełniania naszych codziennych zadań.

Ale to nigdy nie jest koniec...Bo nawet kiedy toniemy, możemy zwrócić się po pomoc...a Jezus nas uratuje...owszem spyta: Czemu zwątpiłeś, małej wiary? ale mimo to zawsze będziemy mogli liczyć, że w tym trudnym przypadku...On stanie po naszej stronie, poda nam rękę...
I pokaże swoją Chwałę...
Uczniowie widząc ten znak wyznali: prawdziwie jesteś Synem Bożym...
I my wyznawajmy tę Prawdę...każdego dnia...a nie tylko wtedy, kiedy doświadczymy, jak Jezus wyciąga nas z wzburzonego jeziora...